سلام
دوستان من قبلا یه ترم یه دانشگاه دیگه خوندم. اون جا عاشق یه دختر شدم. ولی متاسفانه همه چیز از دور قشنگ بود. اون دختر تمام عشق و علاقه ی منو زیر پاهاش له کرد و از همه مهم تر غرور و شخصیتم لگد مال شد.
حدود یک سالی هست که پای عشقم وایسادم و بهش اصرار میکنم که درخواست ازدواجم رو قبول کنه. ولی اصلا با وجود اینکه میدونه چقدر دوسش دارم ولی اصلا واسه ی نه خودش و نه خانوادش مهمه که من براش میمیرم. قیافه م و رفتارهام شده شبیه آدم های شکست عشقی خورده. هر کسی منو میبینه فکر میکنه من شکست عشقی خوردم.
شب ها با آهنگ های دپ به یادشم و هر شب عکس هاش رو میبینم و یه دل سیر گریه میکنم. نمیدونم چرا بی خودی مهرش به دلم افتاد. شاید خدا منو با اون امتحان کرد که رفوزه شدم. دقیقا الان عین آدم های افسرده ام.
ادامه مطلب
درباره این سایت