سلام
من درد و دل میکنم، نگین از احساس ترحم خوشت میاد، نمیخوام کسی دلش برای ما بسوزه ، چرا خدا ما رو از همه آرزوهامون محروم کرده؟ مگه نمیگن هر چیزی رو از دست بدی خدا بهتر از اونو میده، چرا ما باید زندگی دیگران و ببینیم حسرت بخوریم ؟ چرا کسی ما دوست نداره و پیش هیچ کس ارزش نداریم ؟ خدا چقدر ما رو امتحان میکنه؟ زندگی یکی دو روز نیست که چقدر باید تحمل کنیم؟
ازدواج که نمی تونیم بکنیم، ما هم دلمون میخواد ازدواج کنیم، ما رو دوست داشته باشن، به ما محبت کنند، ما هم پیش مردم ارزش داشته باشیم، ما که از هیچ کس محبت ندیدیم، همه با ما با خشونت رفتار میکردن ، مادرم که مهربونه اونم آرامش نداشت بلد نبود به ما محبت کنه بعضی وقت ها ما رو کتک میزد، خودمونم اعصاب مون خورد میشد همدیگه رو اذیت می کردیم ، کلاس و دانشگاهم نمی تونیم بریم چون اجتماعی نیستیم راحت نیستیم جایی کار کنیم و نمیذاریم کسی بیاد خواستگاری، وضع مالی مون خوب نیست.
ادامه مطلب
درباره این سایت