چرا خانواده ها نمیذارن دوستی دختر و پسر شرعی و عرفی بشه؟

سلام

مدتی طولانی هست که سوالی در ذهن دارم، خوشحال میشم پاسخ های قانع کننده تون رو بخونم، مسئله رو با مشکل بدیهی جامعه امروزمون شروع میکنم:

مسئله اول : 

در جامعه امروزمون . خصوصا دانشگاه. شاهد روابط نامشروع و خلاف عرف دوستی های دختر و پسری هستیم که بر کسی پوشیده نیست، که متاسفانه به قدری عادی شده و قبحش ریخته که توی همین سایت هم یه نفر بگه مثلا احساس تنهایی میکنم، عده ای پیدا میشن که این شکل دوستی ها رو تجویز کنن.

یعنی چی؟ یعنی معمولا برای مشروع کردن همچین روابطی راهی جز ازدواج جلو پامون نیست. عده ای از دوستان من جمله خودم (تا چند وقت پیش) راه دوم ازدواج موقت فی المدت المعلوم رو پیشنهاد میکردن که با پست هایی که توی همین سایت خوندم و نظری که از یکی از دوستان مطالعه کردم متوجه شدم برای کسی که تمایل داره بعدا ازدواج کنه، ازدواج موقت اشتباهه ( هر کس خواست نظر قانع کننده ش رو بگه تا بفرستم)

مسئله دوم :

حالا اگه تنها راه حل رو ازدواج فرض کنیم. یکی از بزرگترین مشکلاتی که دو نفر برای شروع زندگی روبروشون هست مسائل اقتصادیه، اینکه خانواده دختر و همچنین پسر راضی نمیشن تا وقتی که پسر شغل مشخصی داشته باشه اقدام کنه.

و این طوری میشه جامعه نیاز خودش رو اعلام میکنه ولی راه حلی براش پیدا نمیکنه، در نتیجه به فساد منجر میشه و هزار کثافت کاری دیگه.