سلام
من یه آدمی هستم که همیشه فکرهای قشنگی دارم، به آینده روشن فکر میکنم، کلی آرزوهای خوب دارم اما هیج وقت به اندازه آرزوهام تلاش نکردم، همیشه تنبلی رو ترجیح دادم.
شوهرم، خانواده م و دوستام فکر میکنن من یه آدم تنبلی ام که کاری جز خوردن و خوابیدن ندارم که البته درستم هست، ۲۴ ساله هستم و از این وضعیتی که دارم واقعا خسته شدم، دلم میخواد یه تی به خودم بدم، رشته بدی رو توی دانشگاه خوندم که هیچ آینده و بازار کاری نداره، اضافه وزنی که روز به روز بیشتر میشه، آرزوهای خوبی که توی ذهنم خاک میخوره، افسردگی که از بی کاری و خونه نشینی داره نصیبم میشه.
هیج فعالیت و کار مفیدی من توی سال های اخیر انجام ندادم، کاملا یک آدم بی ثمر و خونه نشین بودم، ولی دلم میخواد یک جایگاه و شغل و وجهه اجتماعی خوبی توی جامعه داشته باشم، تصمیم گرفتم دوباره کنکور بدم فقط برای قبول شدن در رشته دندانپزشکی چون فکر میکنم خیلی از خواسته هام با داشتن همچین شغلی عملی میشه.
ادامه مطلب
درباره این سایت