وقتی با پسری ارتباط میگیرم ذهنم میره سمت ازدواج و .

سلام

من یه دخترم زیر ۲۵ سال، مسئله ای که من دارم، اینه که با هر پسری که مواجه میشم و باهاش کوچک ترین ارتباطی برقرار می کنم، چه مثلا چندین سال از من کوچکتر، چه همسن و چه چند سال بزرگ تر، اگر لحن صحبت کردنش مناسب باشه، ناخودآگاه به این فکر می کنم که شاید بعدها همسرم بشه، و یه سری فکرها توی ذهنم میاد (مثلا بعدا چه طوری ازم خواستگاری می کنه، کجا زندگی می کنیم و.) یا این که نکنه به من علاقه داره (در حالی که به این موضوع آگاهی دارم که علاقه ای در کار نیست).

اگر هم حس کنم لحن صحبت کردن اون فرد زیاد سنگین نیست، به این فکر می کنم که می خواد با من ارتباطی فراتر از ارتباط معمولی دوستانه برقرار کنه و شیطنتم گل می کنه. تا یه مدت جوابش رو به شوخی میدم و بحث ها رو جدی نمیگیرم، بعد احساس می کنم زیاده روی کردم، باز به خودم میام و باهاش ارتباطم رو قطع می کنم.

در حالی که در هر صورت از این مورد آگاهی دارم که پسری من رو نمی پسنده و برای ازدواج من رو نمی خواد. ولی باز این افکار مزاحمم میشن و وقت هایی که نیاز عاطفی یا جنسیم رو بیشتر احساس می کنم، اوضاع بدتر میشه. انگار که یک طوری عقده گشایی باشه.