دختری مجرد و درونگرا هستم که انگ منزوی بودن بهم میزنن

سلام دوستان جان 

دوستان من یه دختر مجرد و درونگرا هستم و همیشه سرزنش میشنوم از این که من چرا غیر اجتماعی ام. دیگه خسته شدم از بس شنیدم بهم میگن منزوی. 

دوستان من زیاد اهل رفت و آمد با کسی نیستم، البته اگه شرایط اقتصادیم اجازه بده دوست دارم زن داداشم و خواهرم که دوست شون دارم برای شام و ناهار دعوت کنم، ولی خودم دوست ندارم برم خونه شون. 

از طرفی ام با فامیل مادر و پدرم اصلا ارتباط ندارم و دوست ندارم عروسی چیزی میشه برم. دور از جون مراسم ختم و این ها هم نمیرم چون به شدت روی روحیه ام تاثیر بد داره و اصلا دلم طاقت نداره اون فامیل مون که عزیز از دست داده رو تو اون حال گریه و زاری ببینم .

ولی خدا از ته قلبم خبر داره، هیچ وقت اون فامیل از دست رفته رو از دعاهام و قرآن خوندن هام فراموش نمیکنم . یا اگه بشنوم عروسی کردن یا خونه دار شدن یا هر چی به شدت از صمیم قلبم خوشحال میشم و آرزوی موفقیت میکنم براشون، ولی واقعیتش اینه که دوست ندارم رفت و آمد کنم.